Perzowa Góra to jeden ze szczytów Pasma Oblęgorskiego. Wznosi się na wysokość 395 m n.p.m. między wsiami Kuźniaki i Hucisko. W roku 1995 utworzono tu rezerwat o powierzchni 33,08 ha. Oprócz odsłonięć skalnych chroniona jest ciekawa roślinność. Grzbiet porasta las jodłowo-bukowy z dodatkiem jaworu, grabu, dębu i sosny. Rezerwat stanowi najdalej wysunięty na północ punkt występowania buczyny karpackiej. Rosną tu liczne leśne kwiaty, m.in.: śnieżyczka przebiśnieg, konwalia majowa, kokorycz, lilia złotogłów, czosnek niedźwiedzi i wiele innych.

Szczyt góry usiany jest blokami czerwonego piaskowca triasowego zwanego tumlińskim. Ta łatwa w obróbce skała wykorzystywana jest m.in. do wyrobu schodów, detali architektonicznych (gzymsy, odrzwia, frontony, rzeźby). Wychodnia skałek ciągnie się na długości ok. 180 m na wschodnim zboczu wzniesienia, a jej centralna część sięga wysokości 6 m. We wschodniej części „muru” znajdują się luźne bloki o wysokości dochodzącej do 3 m. Jedną ze szczelin prowadzi czerwony szlak im. Edmunda Massalskiego – główny szlak pieszy po Górach Świętokrzyskich.

W najwyższej części muru skalnego znajduje się grota (częściowo sztucznie powiększona), w której, jak głosi miejscowa tradycja, już od czasów Kazimierza Wielkiego znajduje się kaplica Św. Rozalii.